Όνειρο μέσα σε όνειρο

Δέξου αυτό το φιλί στο μέτωπό σου.
Τώρα που ξεχωρίζουμε θα σου τ' ομολογήσω:
Δεν είχες άδικο να λες πως όλη μου η ζωή
εστάθηκ' ένα όνειρο......................
.........................................
Στέκω μπροστά στη βουή του ακρογιαλιού
που το χτυπαέι το κύμα,
και κλείνω μες στη φούχτα μου
δέκα σπειριά μαλαματένιαν άμμο
δέκα σπειριά, όμως κι εκείνα ακόμα
πως γλιστράνε μέσ' απ' τα δάχτυλά μου
και χάνομται στην άβυσσο,
ενώ παίρνει με το κλάμα, ποταμός το κλάμα.
Θεέ μου! Δεν μπορώ, λοιπόν, να τα κρατήσω
λιγάκι πιο σφιχτά;
Δεν μπορώ, θεέ μου να σώσω ουτ' ένα
από το κύμα τ' αδυσώπυτο;
Ό,τι θεωρούμε ή φαινόμαστε, δεν είναι λοιπόν,
ένα όνειρο μέσα σε κάποιο όνειρο;

Edgar Allan Poe

Κι αν τρεχουν γρηγορα σα σφαιρες,ειναι μικρες χαμενες μερες

Του μέλλοντος οι μέρες στέκονται μπροστά μας
σα μια σειρά κεράκια αναμμένα
χρυσά, ζεστά και ζωηρά κεράκια.

Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων
τα πιο κοντά βγάζουν καπνό ακόμη,
κρύα κεριά, λιωμένα και κυρτά.

Δεν θέλω να τα βλέπω, με λυπεί η μορφή τους,
και με λυπεί το πρώτο φως τους να θυμάμαι,
εμπρός κοιτάζω τα αναμμένα μου κεριά.

Δεν θέλω να κοιτάξω να μη δω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβηστά κεριά πληθαίνουν.

Καβάφης

Το τρένο...